Ο εκπρόσωπος της κατηγορίας των κυκλικών οξέων ζει σε ποτάμι, λίμνη και θαλάσσια ύδατα.
Στο επιμηκυμένο σώμα των ψαριών υπάρχουν πολυάριθμοι αδένες που εκκρίνουν βλέννα. Τρέφονται με το αίμα άλλων ψαριών. Με τη βοήθεια ενός στρογγυλεμένου στόματος με καυτά δόντια, το παράσιτο κολλάει στο θύμα του.
Κατά μέσο όρο, η διάρκεια ζωής ενός ατόμου είναι 6 έτη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να φτάσει σε μήκος 110 cm και βάρος 2,5 kg.
Η αναπαραγωγή των εκπροσώπων των cyclostomes γίνεται αποκλειστικά σε γλυκό νερό.
Θερμιδική λάμψη 88 kcal ανά 100g.
Το θρεπτικό κρέας του lamprey είναι πλούσιο σε μεταλλικά στοιχεία και βιταμίνες. Υπάρχει υψηλή περιεκτικότητα σε ιχνοστοιχεία: θείο, μολυβδαίνιο, χρώμιο και φθόριο.
Το ιχνοστοιχείο μολυβδαίνιο που περιέχεται στα ψάρια βοηθά στη βελτίωση του μεταβολισμού των λιπών, των υδατανθράκων και των πρωτεϊνών
Το φθόριο αποτρέπει την ανάπτυξη τερηδόνας, συμβάλλει στη βελτίωση της διάθεσης και την αύξηση της συγκέντρωσης.
Τα φιλέτα με γεύση λαμπρή όπως το κοτόπουλο και είναι καλά θερμικά επεξεργασμένα. Τα ψάρια είναι τουρσί, τηγανητά, βραστά, κονσερβοποιημένα και ψημένα. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σνακ.
Το προϊόν Delicacy βρίσκεται σε ειδική ζήτηση στην Ευρώπη.
Τα παλιά χρόνια, τα κηροπήγια κατασκευάστηκαν από ξηρά σφάγια. Εκτός από το λιωμένο λίπος που χρησιμοποιείται για το μαγείρεμα, για το μαγείρεμα.
http://idunn.org/3277-minoga.htmlΠόσο είναι το ψάρι λαμπρέι (η μέση τιμή για 1 κιλό.);
Τα λαμπερά ψάρια ή τα Petromyzontidae ανήκουν στους μάλλον ασυνήθιστους κατοίκους της βαθιάς θάλασσας, οι οποίοι κατέχουν μια ιδιαίτερη θέση στην παγκόσμια μαγειρική παράδοση. Στην ουσία, η βιολογική δομή του φαραγγιού είναι μια ομάδα κατώτερων σπονδυλωτών, η οποία κατά κανόνα φτάνει τα 100 εκατοστά. Αυτή τη στιγμή η επιστήμη γνωρίζει περίπου 40 διαφορετικά είδη ψαροειδών ψαριών που κατοικούν στα ύδατα της εύκρατης κλιματικής ζώνης τόσο στο Βορρά Νότιο ημισφαίριο του πλανήτη Γη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτά τα ψάρια όπως τα λαμπερά μπορεί να βρεθούν στον Αρκτικό Ωκεανό. Όλες οι ποικιλίες ιχθύων ψαριών χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει ψάρια, τα οποία ζουν στο αλμυρό νερό των ωκεανών και των θαλασσών. Η δεύτερη ομάδα αποτελείται από λαμπάδες, κοινές σε γλυκά νερά. Είναι ενδιαφέρον ότι, κατ 'ουσίαν, τα ψαροκόκαλα είναι παράσιτο που μολύνει μεγάλα ψάρια, συνήθως σολομό.
Επί του παρόντος, τα λαμπερά ψάρια αποτελούν σημαντικό εμπορικό είδος. Λόγω της δημοτικότητας του lamprey, ορισμένα είδη ψαριών βρίσκονται στα πρόθυρα της εξαφάνισης. Ο Lamprey έχει μια ασυνήθιστη δομή και εμφάνιση, που απέχει πολύ από την τυπική ιδέα των ψαριών. Το λαμπάκι των ψαριών έχει μακρύ σώμα και βλεννώδη δέρμα. Η αρχική ονομασία του βρώσιμου παρασίτου ή του λαμπερού ψαριού μεταφράζεται κυριολεκτικά ως "πέτρινο λίθο".
Αυτό το ρητό έδωσε το όνομα του λάμπη για την ικανότητα των ψαριών να κολλήσουν στις σκληρές επιφάνειες. Τα παρασιτικά είδη λαμπερά κολλούν στα ψάρια και τροφοδοτούν έτσι το αίμα άλλων ατόμων. Στην εμφάνιση, τα λαμπερά ψάρια μοιάζουν με είδη χελιού γλυκού νερού. Το φανταχτερό είναι συχνά ονομάζεται λαμπερό χέλι, που σημαίνει "λαμπερό χέλι".
Λόγω της μοναδικής δομής ενός είδους λαμπερού ζωολόγου δεν ανήκουν στα κλασσικά πιρούνια ψαριών. Ωστόσο, η κατάσταση αυτή δεν εμποδίζει τη χρήση του λαμπτήρα για γαστρονομικούς σκοπούς και τρώνε ψάρια. Οι ερευνητές βρήκαν αξιόπιστες ενδείξεις ότι τα ψάρια όπως τα λαγούρα ήταν γνωστά στους ανθρώπους από την αυγή του ανθρώπινου πολιτισμού.
Η μοναδική χρήση του lamprey ήταν γνωστή στους αρχαίους Ρωμαίους, που θεωρούσαν ψάρια μια λεπτότητα. Η ιδιαιτερότητα του λαμπτήρα οφείλεται στη χημική σύνθεση του κρέατος ψαριών, το οποίο έχει σχετικά υψηλό ποσοστό λίπους. Προς το παρόν, τα λαμπερά ψάρια είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στις χώρες της Νοτιοδυτικής Ευρώπης, συγκεκριμένα στην Ισπανία, την Πορτογαλία και τη Γαλλία.
Η χρήση του lamprey, όπως και άλλων ειδών ψαριών, οφείλεται κυρίως στη σύνθεση βιταμινών και ανόργανων συστατικών των ψαριών. κατά κανόνα, το φαγούρα τρώγεται σε μαρμελάδα ή κονσερβοποιημένη μορφή. Επιπροσθέτως, ο λαμπρός ιχθύς μπορεί να τηγανιστεί ή να τηγανιστεί.
Η ενεργειακή αξία του λαδιού ψαριών (ο λόγος πρωτεϊνών, λιπών, υδατανθράκων - bju):
Ενεργειακός λόγος (b | W | y): 80% | 20% | 0%
http://findfood.ru/product/ryba-minogaΟ Lamprey μοιάζει πραγματικά με ψάρι, αλλά στην πραγματικότητα είναι το χαμηλότερο σπονδυλωτό ζώο που ζει στο υδάτινο περιβάλλον. Έλαβε το όνομά της από τη γερμανική λέξη εννέα μάτια. Αυτό το ζώο έχει στα πλευρά του ανοίγματα απλά 7 κομμάτια, τα οποία είναι παρόμοια με τα μάτια.
Τι είναι χρήσιμο lamprey.
Με την ευκαιρία, η ρέγκα και το σκουμπρί είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνη D και 100 γραμμάρια. αυτά τα ψάρια θα είναι επίσης σε θέση να αναπληρώσουν την καθημερινή παροχή βιταμίνης.
Πώς να το επιλέξετε
Το σφάγιο πρέπει να είναι λαμπρό και τα μάτια δεν πρέπει να είναι θαμπό. Πρέπει να αγοράσετε είτε νωπό είτε νωπό κατεψυγμένο σφάγιο. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα του φωτός είναι ότι όταν είναι φρέσκο, μπορεί να καλυφθεί με βλέννα, η οποία είναι δηλητηριώδης για τον άνθρωπο και επομένως πρέπει να εμποτιστεί πριν από το μαγείρεμα. Εάν τα σφάγια είναι κατεψυγμένα, τότε αυτή η διαδικασία δεν χρειάζεται πλέον να γίνεται στο σπίτι.
Πώς να αποθηκεύσετε
Επειδή υπάρχει πολύ λίπος σε αυτό, τότε νωπά μπορεί να αποθηκευτεί για όχι περισσότερο από 24 ώρες στο ψυγείο. Το λίπος κατά την επαφή με το οξυγόνο θα γκρεμιστεί και το πιάτο θα είναι ήδη πικρό. Εάν η λαμπάδα είναι κατεψυγμένη, τότε μπορεί να αποθηκευτεί στην κατάψυξη για αρκετούς μήνες.
Πώς να μαγειρέψετε
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, είναι πολύ σημαντικό να αφαιρεθεί η τοξική βλέννα. Το τηγανίζουμε σε λάδι δεν αξίζει τον κόπο, επειδή οι καρκινογόνοι παράγοντες απελευθερώνονται στον αέρα, είναι προτιμότερο να το ψήνετε ή να το ατμούτε.
Η εμφάνιση του λαμπτήρα δεν προκαλεί ευχάριστα συναισθήματα, ειδικά το στόμα του, που περιβάλλεται από αιχμηρά δόντια. Κι εγώ θέλω αμέσως να καταλάβω: είναι ένα φανταχτερό πραγματικά επικίνδυνο ποτάμι για ένα άτομο και πόσο ανεπιθύμητο είναι να την συναντήσω στο νερό; Και αυτή η συνάντηση μπορεί να συμβεί τόσο στον ποταμό όσο και στη θάλασσα. Το 2009, τα ΜΜΕ ανέφεραν διάφορες περιπτώσεις λαμπρέι σε παραθεριστές στη Γερμανία στις παραλίες της Βαλτικής.
Εδώ, στα ποτάμια που εισέρχονται στη Βόρεια και τη Βαλτική Θάλασσα, οι ποταμοί του ποταμού Λάμπερι και τα ενήλικα άτομα ζουν στα παράκτια ύδατα της Βαλτικής Θάλασσας. Μπορείτε να την συναντήσετε και στις λίμνες Ladoga και Onega. Εδώ σχηματίζει μια «ζωντανή μορφή».
Στην πορεία της ζωής, το ποταμάκι είναι ένα μεταναστευτικό είδος, με επιστημονικούς όρους "anadrom" ή "anadromous species". Ο όρος αυτός αναφέρεται σε εκείνα τα ψάρια που ζουν στις θάλασσες και για αναπαραγωγή μπαίνουν στον ποταμό, δηλ. να κάνετε μεταναστεύσεις. Σε μεγάλες λίμνες, απομονωμένες από τη θάλασσα, μπορούν να σχηματιστούν «μορφές κατοικιών λίμνης» που δεν μεταναστεύουν οπουδήποτε, αλλά ζουν μόνιμα στην ίδια δεξαμενή, για παράδειγμα στις λίμνες Ladoga και Onega στη Ρωσία.
Αν κοιτάξετε τη φωτογραφία του λάμπα (το στόμα της), γίνεται αμέσως σαφές ότι η συνάντηση μαζί της δεν υπόσχεται τίποτα καλό.
Λίγα γεγονότα του λαμπερού για τους ανθρώπους καταγράφηκαν στη Γερμανία, σε μέρη ανάπαυσης στη Βαλτική Θάλασσα:
Ένας άντρας ηλικίας 60 ετών που κολύμπησε στη θάλασσα μακριά από την ακτή, ο φανός δεν επέτρεψε να ξαπλώσει ήσυχα στο νερό. Βρέθηκε στο νερό με το πίσω μέρος του κάτω και ξαφνικά ένιωσε ένα μαχαιρώνοντας πόνο και ένα δάγκωμα στην πλάτη. Πιάνοντας το τραυματισμένο σημείο με το χέρι του, ένιωσε κάτι ολισθηρό και μακρύ, κολλημένο στην πλάτη του. Συνέβη ξαφνικά ότι ο άνθρωπος ήταν πολύ φοβισμένος και σχεδόν πνίγηκε, αλλά κατάφερε να αποκόψει αυτό το "κάτι" και βιαστικά έπεσε στην ακτή.
Αλλά σύντομα ήταν δαγκωμένος από το αριστερό πόδι. Το θύμα ήταν σε θέση να φτάσει με ασφάλεια στην ακτή. Οι κοντινοί ψαράδες εξέτασαν τις πληγές στο πόδι και την πλάτη και είπαν ότι ήταν πιθανώς ένα μεγάλο εννέα μάτι - όπως ονομάζουν τη θάλασσα λαμπρή στη Γερμανία. Διαβεβαίωσαν ότι οι λάμπες δεν είναι δηλητηριώδεις και ότι δεν πρέπει να ληφθούν ειδικές ενέργειες στο θύμα.
Αλλά οι γιατροί πιστεύουν ότι σε κάποιο βαθμό ο λαγούρος είναι επικίνδυνος για τον άνθρωπο. Εξάλλου, η πληγή του θύματος λαμβάνει ουσίες που εκκρίνονται από τους μάγους των μάγουλων, οι οποίες μειώνουν την πήξη του αίματος, συμβάλλουν στην καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και στην διάσπαση των ιστών. Επομένως, ακόμη και με ελάχιστα τσιμπήματα, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.
Ο τραυματίας στάλθηκε στο νοσοκομείο, όπου έλαβε πληγές.
Το μέρος του άρθρου που περιγράφει την «φρίκη» σχετικά με τις επιθέσεις των ιδιόμορφων «βαμπίρ» του νερού στους ανθρώπους κατέληξε και κατέστη σαφές ότι ο ποταμός του ποταμού είναι επικίνδυνος για τον άνθρωπο, αλλά όχι πριν από το θάνατο. Και τώρα είναι καιρός να καταλάβουμε γιατί ο λαμπρέι μπορεί να επιτεθεί σε ένα άτομο; Αυτό οφείλεται στο είδος των δεδομένων των τροφίμων των ζωντανών όντων.
Ας καταλάβουμε πρώτα τι είδους ζωντανά πλάσματα είναι lampreys.
Όταν λένε "λαγούρι ψάρια", δεν είναι σωστό. Ναι, ανήκουν επίσης στον τύπο των χορδών και του υποτύπου των σπονδυλωτών, αλλά σε μια άλλη κατηγορία - κυκλικοστοιχεία.
Αυτό το όνομα συσχετίζεται με το σχήμα της στοματικής χοάνης, που βρίσκεται στην κοιλιακή πλευρά του σώματος και εδράζεται με πολυάριθμα αιχμηρά δόντια. Lamprey - αυτό δεν είναι ψάρι. Όλα τα ψάρια έχουν σιαγόνες, αλλά οι λάμπες δεν τις έχουν, είναι αστράφωτο. Στη βάση αυτή, είναι εύκολο να γίνει διάκριση από τα ψάρια. Κοιτάξτε τη φωτογραφία του φαναριού - το στόμιο της χοάνης και θα δείτε ότι το κεφάλι του λαμπρού δεν είναι καθόλου σαν το κεφάλι ενός ψαριού.
Ο ποταμός του ποταμού είναι ένα ψαροειδές ζώο:
Αυτά είναι τα κύρια εξωτερικά σημάδια με τα οποία αναγνωρίζεται κάθε λαμπάδα. Είναι επίσης σημαντικό να θυμόμαστε ότι η έκφραση "ψαροκόκαλο ψαριών" δεν είναι ικανή από απόψεως βιολογίας.
Από όλους τους τρόπους τροφοδότησης, ένας ενήλικος λαμπρός χρησιμοποιεί το πιο «βαρβαρό»: σιγά σιγά τρώει ζωντανή λεία. Για αρκετές ημέρες ή ακόμα και εβδομάδες τα ψάρια στα οποία έχει κολλήσει ο πεινασμένος λαμπρός, πεθαίνουν αργά και οδυνηρά.
Ένα λαμπερό στόμα είναι μια χοάνη γύρω από το στόμα παρόμοια με μια "παγίδα" στην οποία πέφτει το θορυβώδες θύμα.
Αυτά είναι τα "εργαλεία" που χρησιμοποιεί ο λαμπρέι για να κολλήσει σταθερά στο θηρίο τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Σας ευχαριστούμε για την υπομονή με την οποία διαβάζετε για το λάμπα. Υπάρχουν ακόμη κάποιες πληροφορίες σχετικά με αυτό το ζήτημα.
Ας ρίξουμε μια ματιά στο λάμπα και να δούμε: τι υπάρχει μαζί της. Ο φάρυγγας αποτελείται από δύο μέρη. Τα τρόφιμα κινούνται κατά μήκος του άνω τμήματος, ενώ το κατώτερο δεν έχει καμία σύνδεση με το άνοιγμα του στόματος και συνδέεται μόνο με σακουλάκια. Είναι αυτή η δομή του στόματος και παρέχει την τέλεια προσαρμογή του λαμπτήρα για μεγάλο παρασιτισμό στα ψάρια.
Δεν χρησιμοποιεί το στόμα της για να αναπνεύσει. Το νερό περνά μέσα από ένα μόνο ρουθούνι στο κάτω μέρος του φάρυγγα, στη συνέχεια μέσα στους σάκους των βράχων. Η λάμπα έχει επτά στρογγυλά ανοίγματα απλώνων μέσω των οποίων βγαίνει νερό.
Το πεπτικό σύστημα του λάμπη δεν είναι τέλειο και είναι επίσης μια προσαρμογή στον παρασιτισμό. Τα τρόφιμα από το φάρυγγα εισέρχονται στον οισοφάγο και στη συνέχεια αμέσως στο έντερο, επειδή δεν υπάρχει ανεπτυγμένο στομάχι. Και το έντερο είναι επίσης ανεπαρκώς αναπτυγμένο: δεν χωρίζεται σε τμήματα και δεν σχηματίζει βρόχους.
Πώς και πού λαμβάνει χώρα η πέψη των τροφίμων; Η Φύση φρόντισε για αυτό: ο λαμπρέι, όπως όλοι οι κυκλόστολοι, εκκρίνει τους χυμούς του πεπτικού απευθείας στο σώμα του θύματος.
Εκεί αρχίζει η πέψη της τροφής, επιστημονικά "εξωιστατική πέψη". Σε πολλές περιπτώσεις, το δέρμα και οι μαλακοί ιστοί των ζώντων ψαριών υποβάλλονται σε μια τέτοια θεραπεία, η οποία φυσικά υποφέρει. Γι 'αυτόν τον λόγο (η απελευθέρωση χωνευτικών χυμών στο σώμα του θύματος) τα λαμπά είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο, επειδή αυτές οι εκκρίσεις περιέχουν ουσίες που καταστρέφουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια και παρεμποδίζουν την πήξη του αίματος.
Λόγω της εξαίρετης όρεξής τους, οι φαγούρες τρώνε μεγάλο αριθμό πολύτιμων εμπορικών ψαριών (γάδο, σολομό, οξύρρυγχος). Τα ψάρια, τα οποία επηρεάζονται από το λαμπρό, γίνονται πιο αδύναμα και πιο προσιτά στους θηρευτές. Υπάρχουν πληροφορίες ακόμα και σχετικά με την επίθεση του φαντάσματος στις φάλαινες. Πόσο αξιόπιστο είναι αυτό είναι δύσκολο να κρίνουμε. Αλλά το προφανές γεγονός είναι ότι οι λάμπρες είναι παρασιτικά πλάσματα που τρέφονται με αίμα και κρέας ψαριού.
Όλες οι φυλές λαχανικών στα ποτάμια, ακόμα κι αν τρέφονταν στη θάλασσα. Για την αναπαραγωγή, επιλέγουν βαθιά τμήματα ποταμών. Προαπαιτούμενα: βότσαλο και γρήγορη ροή του ποταμού.
Όταν οι λάμπες εισέρχονται στο ποτάμι για αναπαραγωγή, σταματούν να τρώνε, τα αιχμηρά δόντια στη χοάνη στο στόμα γίνονται βαρετά και τα δύο ραχιαία πτερύγια συγχωνεύονται σε ένα. Στο ποτάμι παραμένουν για αρκετούς μήνες.
Στους τόπους αναπαραγωγής των λαμπερών συσσωρεύονται πάντα στα κοπάδια. Το χαβιάρι κατατίθεται στις φωλιές που κατασκευάζουν οι γονείς στο κάτω μέρος. Η φωλιά είναι οβάλ με σχήμα οβάλ, ελαφρώς επιμήκη. Η κατασκευή ξεκινά πάντα από άνδρες.
Με τη βοήθεια της χοάνης στόματος, το αρσενικό τραβά τις πέτρες μακριά από την πλευρά του κτιρίου της φωλιάς. Κάνει αυτό το έργο, κολλώντας μια χοάνη στα μικρά βότσαλα και ακουμπώντας στην ουρά. Αφού το έδαφος της μελλοντικής φωλιάς καθαριστεί από βότσαλα, εκκενώθηκε μια τρύπα. Έχοντας σταθεροποιηθεί με ένα κορόιδο για κάποια μεγάλη πέτρα, το αρσενικό κάνει αιχμηρές κινήσεις σώματος σαν φίδι και διασκορπίζει άμμο και βότσαλα στα πλάγια. Πώς συμβαίνει - παρακολουθήστε το βίντεο:
Ενώ το αρσενικό είναι απασχολημένο με αυτό το σημαντικό έργο, το θηλυκό επιπλέει πάνω από τη φωλιά σε ομαλό κύκλο. Στρέφοντας το αρσενικό, χαμηλώνει για να κολυμπήσει και να αγγίξει το μπροστινό μέρος της κοιλιάς στο κεφάλι του αρσενικού. Με αυτό το κίνημα, πιθανώς ενθαρρύνει το έργο του.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής, το αρσενικό εξασφαλίζει ότι κανείς δεν έρχεται κοντά σε αυτό το μέρος. Αν κάποιο αρσενικό κολυμπήσει κοντά, ο ιδιοκτήτης της φωλιάς χτυπά στον απρόσκλητο επισκέπτη, τον βγάζοντας έξω από την επικράτειά του.
Η κατασκευή της φωλιάς ολοκληρώνεται από ένα θηλυκό, το οποίο εμβαθύνει την τρύπα, διασκορπίζοντας την άμμο και τα βότσαλα με τον ίδιο τρόπο.
Όταν η κατασκευή της φωλιάς ολοκληρωθεί, η γυναίκα κολλάει σε μια από τις πέτρες κοντά στη φωλιά. Το αρσενικό μπαστούνι στο θηλυκό από το πλάι και, μετακινώντας το κορόιδο, φαίνεται να είναι κοντά στο βρεγματικό τμήμα του κεφαλιού της. Τότε γυρίζει την ουρά του γύρω από το σώμα της γυναίκας. Τα χαβιάρι και ο milt πλένονται ταυτόχρονα στο νερό.
Μετά από παρατεταμένη πείνα και έντονη ωοτοκία, οι λάμπες είναι πολύ εξαντλημένες. Κρύβονται κάτω από χτυπήματα, πέτρες και σε άλλα μέρη προστατευμένα από το ρεύμα και το φως. Τότε πεθαίνουν.
22 χιλιάδες κολλήσει αχλάδι σε σχήμα αυγών κατά μέσο όρο σαρώνουν ένα θηλυκό lamprey. Μεγάλα αυγά - διαμέτρου 12 mm. Οι προνύμφες εκκολάπτονται 2 εβδομάδες μετά τη γονιμοποίηση. Η προνύμφη λαμπερή μοιάζει με ένα μικρό ανοικτό κίτρινο σκουλήκι, που μετρά περίπου 3 χιλιοστά.
Μετά από 15-20 ημέρες, αποκτά έναν αποκρυφιστικό χρωματισμό, ο οποίος βοηθά να κρύβεται στο έδαφος στο βάθος του ποταμού, στον οποίο είναι θαμμένος. Ως εκ τούτου, η λάμπα προνύμφη ονομάζεται peskoroyka. Οι προνύμφες τροφοδοτούνται με αποτρίχωση και μονοκύτταρα διάτομα. Η προνύμφη ζει 4-5 χρόνια και στη συνέχεια μετατρέπεται σε ενήλικα.
Μεταξύ των φωτιστικών είναι εντελώς ακίνδυνη, δεν βλάπτει κανέναν. Ο Lamprey lamprey, σε αντίθεση με έναν ποταμό, δεν μεταναστεύει και ξοδεύει ολόκληρη τη ζωή του στο ποτάμι στο οποίο γεννήθηκε. Οι προνύμφες Peskoroyki ζουν θαμμένοι στο έδαφος, και τρέφονται με τα ζωικά και φυτικά υπολείμματα - detritus. Μετά από 5-6 χρόνια, μεταμορφώνονται (μετατρέπονται) σε ενήλικες λάμπες, οι οποίες είναι μικρότερες σε μέγεθος από το στάδιο των προνυμφών. Ένας ενήλικος λαμπρός τοποθετείται στην παλάμη ενός ατόμου.
Οι ενήλικες δεν τρώνε καθόλου, έχοντας ένα μη αναπτυγμένο έντερο. Η ενέργεια παρέχει το συσσωρευμένο λίπος τους. Ένας λαμπρός ρεύμα αναπαράγεται λίγο μετά την ολοκλήρωση του μετασχηματισμού του σε μια ενήλικη μορφή, και στη συνέχεια, όπως όλοι οι λάμπρες, πεθαίνει. Ο κύκλος ζωής δεν διαρκεί περισσότερο από επτά χρόνια.
http://rybkivse.ru/kruglorotye/nado-li-boyatsya-vstrechi-s-minogoj.htmlΤο ψαροκόκκινο (Petromyzontidae) είναι ένας ασυνήθιστος κάτοικος του θαλάσσιου κόσμου, η εμφάνισή του δεν μοιάζει με ψάρι στην τυποποιημένη παράστασή μας. Μοιάζει με ένα μεγάλο σκουλήκι ή χέλι μήκους περίπου 100 εκατοστών, αν και δεν ανήκει σε κανέναν. Το σώμα του φαναριού είναι γυμνό, καλυμμένο με βλέννα. Στο κεφάλι του ψαριού υπάρχουν τρία μάτια, βρεγματικά και 2 πλευρικά, καθώς και 7 σχισμές δίχαλες στα πλάγια.
Η βιολογική δομή του λαμπτήρα τους προκαλεί να ανήκουν σε πρωτόγονα σπονδυλωτά. Οι ζωολόγοι έχουν εντοπίσει αυτό το ψάρι σε μια ξεχωριστή κατηγορία της Κυκλοστοπίας, η οποία περιλαμβάνει περίπου 40 είδη ψαροκόκκινου ψαριού, γνωστά σήμερα (θερμιδωτής). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι επιστήμονες έχουν βρει αναμφισβήτητα αποδεικτικά στοιχεία ότι ακόμη και την αυγή του πολιτισμού, οι άνθρωποι γνώριζαν τα ψάρια σαν λαμπρές.
Οι Lamprey ζουν σε νερά εύκρατα γεωγραφικά πλάτη, τόσο στο νότιο και το βόρειο ημισφαίριο του πλανήτη, και βρίσκονται επίσης στον Αρκτικό Ωκεανό.
Όλα τα είδη ιχθύων ψαριών χωρίζονται σε δύο κύριες ομάδες. Η πρώτη ομάδα αποτελείται από ψαροειδή ψάρια που ζουν στα αλμυρά νερά των θαλασσών και των ωκεανών. Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει το lamprey, το οποίο βρίσκεται μόνο σε σώματα γλυκού νερού. Το Lamprey στην ουσία είναι ένα παράσιτο ιχθύων που τρέφεται με το αίμα μεγάλων ψαριών, όπως ο σολομός.
Η θερμιδική λάμψη είναι 88 kcal ανά 100 γραμμάρια προϊόντος.
Το ψάρι λαμπερό ψάρι έχει μια πλούσια χημική σύνθεση και διακρίνεται από ένα υψηλό ποσοστό λίπους. Όπως και άλλοι τύποι ψαριών, το lamprey είναι χρήσιμο κυρίως για τις βιταμίνες και τις ανόργανες συνθέσεις του. Στο λαμπρό κρέας περιέχει μεγάλο αριθμό ιχνοστοιχείων που είναι χρήσιμα για το ανθρώπινο σώμα, όπως φθόριο, χλώριο, θείο, καθώς και χρώμιο και μολυβδαίνιο.
Την εποχή μας, το λαμπερό ψάρι καταλαμβάνει μια ιδιαίτερη θέση στο μαγείρεμα πολλών χωρών και είναι ένα σημαντικό εμπορικό ψάρι. Αυτό το ψάρι είναι ιδιαίτερα αγαπητό στις χώρες της Νοτιο-Δυτικής Ευρώπης, και πιο συγκεκριμένα στην Πορτογαλία, την Ισπανία και τη Γαλλία (calorizer). Αλλά η δημοτικότητα των lampreys οδήγησε στην σχεδόν πλήρη καταστροφή ορισμένων ειδών.
Τα ψάρια προσφέρουν διάφορα είδη μαγειρικής επεξεργασίας. Ο Lamprey μπορεί να τηγανίσει, ψήνει, μαγειρεύει, αλλά συχνότερα χρησιμοποιείται σε κονσερβοποιημένη ή γεμισμένη μορφή.
http://www.calorizator.ru/product/sea/lampreyLamprey - ένα ψάρι που βρίσκεται τόσο στα ποτάμια όσο και στα θαλάσσια ύδατα. Το κύριο πλεονέκτημά του είναι η απουσία σκελετού οστού, αντί του οποίου τα ψάρια έχουν χόνδρο. Το κύριο χαρακτηριστικό είναι ένα στόμα γεμάτο με αιχμηρά δόντια, τα οποία χρησιμοποιεί για να πιει αίμα από άλλα ψάρια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καπνίσετε αυτό το ψάρι και θα μιλήσουμε για αυτά αργότερα.
Εξωτερικά, ο λαμπερός μοιάζει με ένα μεγάλο σκουλήκι, υπάρχει κάποια ομοιότητα με το χέλι. Το μήκος της είναι περίπου 100 εκατοστά και το σώμα καλύπτεται με βλέννα. Το ψάρι έχει 3 μάτια και 7 σχισμές.
Η περιεκτικότητα σε θερμίδες καπνιστού λάμπης ανά 100 γραμμάρια είναι 88 kcal (17,5 γραμμάρια πρωτεΐνης, 2,0 γραμμάρια λίπους, 0 γραμμάρια υδατανθράκων).
Το Lamprey έχει πλούσια χημική σύνθεση και περιεκτικότητα σε λιπαρά. Όπως και πολλά άλλα είδη, το lamprey έχει μια εξαιρετική σύνθεση βιταμινών και ανόργανων ουσιών, καθώς και πολλά ιχνοστοιχεία - φθόριο, χλώριο, θείο, χρώμιο και μολυβδαίνιο.
Ποιο είναι το όφελος από το κάπνισμα:
Ποια είναι η βλάβη καπνιστή lamprey:
Όλα τα είδη lamprey χωρίζονται σε δύο ομάδες:
Οποιοδήποτε σφάγιο είναι κατάλληλο για κάπνισμα, οπότε το κυριότερο είναι να επιλέξετε φρέσκο ψάρι. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αξιολογήσετε τη μυρωδιά, καθώς και να το επιθεωρήσετε.
Πριν μαρινάρετε τα ψάρια, θα πρέπει να υποστούν επεξεργασία. Τα ακόμα ζωντανά ψάρια πρέπει να αποκόψουν το κεφάλι. Δεν χρειάζεται να αφαιρέσετε τις ζυγαριές, επειδή η λάμπα ανήκει στα ψάρια χωρίς ψιλοκομμένα. Είναι πιθανό να μην το κόβουμε, επειδή δεν υπάρχουν σχεδόν σπλάχνα, αλλά αν υπάρχει μια επιθυμία, τότε είναι δυνατό να το έντερο, να απελευθερώσετε αίμα και να πασπαλίζετε αλάτι και μπαχαρικά μέσα. Μπορείτε επίσης να αφαιρέσετε το πτερύγιο ουράς.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην βλέννα που καλύπτει το σφάγιο των ψαριών. Αυτή η βλέννα είναι δηλητηριώδης και, για να μην τραυματιστεί, θα πρέπει να το επεξεργαστείτε προσεκτικά με επιτραπέζιο αλάτι μέχρι να αφαιρεθεί τελείως.
Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός συνταγών μαρινάτας για το κάπνισμα. Εξετάστε μερικά από τα πιο δημοφιλή.
Χρησιμοποιείται για το ακόλουθο καυτό κάπνισμα. Για αυτή τη μαρινάδα χρειάζεστε τα παρακάτω προϊόντα:
Ανακατέψτε όλα τα υλικά και βυθίστε το φανελάκι στη μαρινάδα, στη συνέχεια κλείστε το καπάκι και αφήστε το σε δροσερό μέρος. Ο χρόνος μαρινάρωσης εξαρτάται από το μέγεθος του ψαριού - ο λαμπρός χρειάζεται τουλάχιστον 2-3 ώρες.
Αυτή η συνταγή δεν χρησιμοποιεί νερό. Θα χρειαστείτε τα ακόλουθα συστατικά:
Ανακατέψτε το κεφίρ και το βούτυρο. Διαλύστε το αλάτι και τη ζάχαρη και ανακατέψτε όλα τα συστατικά. Προσθέστε μπαχαρικά για γεύση. Κόψτε το σκόρδο και το δυόσμο, στη συνέχεια προσθέστε σε αυτό το μείγμα. Βάλτε τα ψάρια στη μαρινάδα και αφήστε τα να μαριναριστούν για 6-8 ώρες.
1 κιλό ψαριών θα χρειαστεί 1,5 λίτρο μαρινάδας. Διαλύστε το αλάτι στο νερό, προσθέστε τα μπαχαρικά και ρίξτε τα παρασκευασμένα ψάρια για δύο ώρες. Μετά την πάροδο του χρόνου, το σφάγιο μπορεί να τραβηχτεί έξω από τη μαρινάδα και να αφεθεί να στεγνώσει για περίπου μία ώρα, μετά από την οποία αρχίζει το κάπνισμα.
Αφού μαρινάρετε το λαμπρό κρέας γίνεται πιο πυκνό, τώρα μπορεί να καπνιστεί.
Πριν ξεκινήσετε το κάπνισμα, πρέπει να προετοιμάσετε ένα καπνό. Χύστε ξύλινα υλικά στο τμήμα καυσίμων, τα τσιπ και τα τσιπς φρούτων (βερίκοκο, μήλο, αχλάδι, κεράσι), καθώς και σάλτσα, τέφρα ή οξιά θα το κάνουν. Τραβήξτε τα με νερό για να αποφύγετε πυρκαγιά μέσα στον καταψύκτη.
Πάνω από το πριονίδι βάζετε το τηγάνι για λίπος, σταθεροποιείτε τη σχάρα και λιπαίνετε με λάδι, μετά από το οποίο μπορείτε να τοποθετήσετε τα ψάρια σε ένα στρώμα. Το καπάκι πρέπει να κλείσει καλά και να τοποθετήσει ένα καπνό για να θερμάνει τη σχάρα, τη σόμπα ή τη φωτιά.
Θα χρειαστεί να μαγειρέψετε το λάδι σε θερμοκρασία 80 ° C για περίπου 3 ώρες, μετά από την οποία η θερμοκρασία θα πρέπει να αυξηθεί στους 100 ° C βαθμούς και να παραμείνει για άλλα 45 λεπτά.
Φυλάσσετε καπνιστή λαμπάδα δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 7 ημέρες στο ψυγείο σε θερμοκρασία 2 ° C έως 4 ° C βαθμούς.
Οι αρχικές ενέργειες είναι οι ίδιες όπως και για τα καυτά καπνιστά ψάρια - προετοιμάστε και μαρινάρετε τα ψάρια. Στη συνέχεια θα πρέπει να πάρετε ξύλινα τσιπ, να επιλέξετε μεταξύ της σφενδάμου, του σφενδάμου, του αχλαδιού και της αρκεύθου. Μπορείτε να προσθέσετε ξύλο κιβωτίων.
Πρέπει να προετοιμαστείτε για το γεγονός ότι τα ψάρια θα καπνίζουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλη αυτή τη φορά θα πρέπει να παρακολουθείτε τη διατήρηση μιας σταθερής θερμοκρασίας στον καπνό, διότι αν πέσει κάτω από τους 18 ° C, ο λαμπτήρας θα στεγνώσει και αν αυξηθεί πάνω από τους 30 ° C, θα αρχίσει η διαδικασία καυτού καπνίσματος. Κατά τις πρώτες 12 ώρες είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι ο καπνός εισέρχεται συνεχώς στο περίβλημα. Η μέση διάρκεια του καπνίσματος είναι 1-2 ημέρες.
Μπορείτε να αποθηκεύσετε ένα λαμπρέι μαγειρεμένο με κρύο καπνιστό φαγητό για έως και 10 ημέρες, τυλίγοντας το σε χοντρό χαρτί έτσι ώστε η μυρωδιά του καπνίσματος να μην πηγαίνει σε άλλα τρόφιμα στο ψυγείο. Η θερμοκρασία πρέπει να διατηρείται σε βαθμούς περίπου 3 ° C.
Στον καιρό μας, ο λαμπρέι είναι πολύ λάτρης της χρήσης στο μαγείρεμα σε διάφορες χώρες. Παρά την ασυνήθιστη εμφάνιση και τις ιδιαιτερότητές του, το ψάρι είναι μια εξαιρετική λιχουδιά με απαλό και ζουμερό κρέας και καπνιστή γεύση. Το κυριότερο είναι να ακολουθήσετε τους κανόνες καθαρισμού του σφαγίου, έτσι ώστε να μην χαλάσει τίποτα από τις εντυπώσεις του πιάτου.
http://kopchen.ru/ryba/minoga.htmlLamprey - ένας ειδικός τύπος εμπορικού ψαριού, ο οποίος βρίσκεται τόσο στα ποτάμια όσο και στις θαλάσσιες περιοχές. Τα άτομα που ζουν στη θάλασσα είναι πολύ μεγαλύτερα από τα λαμπάκια των ποταμών, αλλά διαφορετικά είναι πολύ παρόμοια. Το κύριο χαρακτηριστικό του λαμπτήρα οποιουδήποτε είδους - μια ασυνήθιστη κοιλότητα στο στόμα, κυριολεκτικά γεμάτη με μεγάλα αιχμηρά δόντια.
Αυτή η δομή του στόματος οφείλεται στο γεγονός ότι αυτό το ψάρι είναι τόσο θηρευτής όσο και παράσιτο. Ταυτόχρονα, το θεμέλιο της δίαιτας είναι το αίμα άλλων ψαριών, κυρίως του γάδου, του σκουμπριού, του σολομού κλπ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί άνθρωποι έχουν μια λογική ερώτηση: είναι δυνατόν να φάτε ένα λαμπρό.
Πρέπει να πω ότι η πλειοψηφία των κατοίκων, οι οποίοι είναι πολύ επιφανειακά εξοικειωμένοι με αυτό το θέμα, έχουν μια επίμονη αντιπαράθεση για το φανταχτερό. Θεωρούν ότι δεν είναι βρώσιμα και το κύριο επιχείρημα υπέρ μιας τέτοιας θέσης είναι ακριβώς ο παρασιτικός τρόπος ζωής αυτού του τύπου ψαριών. Ωστόσο, θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι μια τέτοια στάση δεν είναι τίποτε άλλο παρά προκατάληψη, με μια πραγματική κατάσταση που δεν έχει τίποτα κοινό.
Στην πραγματικότητα, το λαμπρό κρέας έχει μια πολύ λεπτή γεύση και θεωρείται απολαυστικά από επαγγελματικές γαστρονομικές λιχουδιές. Είναι αλήθεια ότι ορισμένες από τις αποχρώσεις της χρήσης του στα τρόφιμα παραμένουν εκεί, αλλά συνδέονται με ένα άλλο χαρακτηριστικό του οργανισμού ψαριών.
Το γεγονός είναι ότι το σώμα του λαμπτήρα καλύπτεται με βλέννα, η οποία είναι δηλητηριώδης και μπορεί να βλάψει ένα άτομο όταν έρθει σε επαφή με το δέρμα και ακόμη περισσότερο αν εισέλθει στο στομάχι. Αυτή η περίσταση πρέπει να ληφθεί υπόψη όταν αποφασίζουμε για τον εαυτό μας εάν είναι δυνατόν να φάμε ένα λαμπρό ή καλύτερα να αποφύγουμε τέτοιες μεταχειρίσεις.
Στις γαστρονομικές παραδόσεις διαφορετικών εθνών, που ζουν παραδοσιακά στα ενδιαιτήματα αυτού του ψαριού, η κατανάλωση φαγούρας στα τρόφιμα είναι αρκετά συνηθισμένη. Σε κάθε περίπτωση, οι κάτοικοι της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας, χωρίς καν να το σκεφτούν, θα απαντήσουν στο ερώτημα κατά πόσο μπορεί να καταναλωθεί ένας λαμπρός, θετικά. Μπορείτε να μαγειρέψετε λαμπάρι με διαφορετικούς τρόπους. Τις περισσότερες φορές, είναι τηγανητά, προ-κομμένα σε φέτες 5-7 cm πάχους, αλλά δεν γίνονται λιγότερο νόστιμα λαμπάδες όταν ψήνονται. Υπάρχουν επίσης συνταγές για μαρινάρισμα αυτού του ψαριού.
Ωστόσο, προκειμένου τα τρόφιμα αυτά να είναι πραγματικά ασφαλή, τα αλιευθέντα ψάρια υπόκεινται σε ειδική επεξεργασία, ο κύριος σκοπός της οποίας είναι η απομάκρυνση δηλητηριώδους βλέννας από την επιφάνεια του ψαριού. Για να γίνει αυτό, φρέσκα λαμπάκια σφαγίων είναι πάρα πολύ πασπαλισμένα με αλάτι και προσεκτικά τρίβονται στο δέρμα. Μετά από αυτό, τα ψάρια τοποθετούνται σε ένα μπολ και γεμίζουν με κρύο νερό, το οποίο θα πρέπει να καλύπτει πλήρως το λαμπρό. Μετά από 10 λεπτά, το υγρό αποστραγγίζεται, τα ψάρια πλένονται κάτω από ένα ισχυρό ρεύμα, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση της βλέννας από το σώμα μαζί με το αλάτι. Αυτή η διαδικασία πρέπει να επαναλαμβάνεται πολλές φορές.
Μια σημαντική προειδοποίηση - για να έχετε το καλύτερο αποτέλεσμα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε σκούρο χοντρό αλάτι. Το αλάτι τροφίμων, το οποίο είναι μια μονότονη μάζα θρυμματισμένων κρυστάλλων, δεν είναι κατάλληλο για αυτούς τους σκοπούς.
Μερικοί σεφ που ειδικεύονται στην εργασία με τα θαλασσινά, προσφέρουν τη βελτίωση της διαδικασίας προετοιμασίας των φαγητών. Σε αυτή την περίπτωση, μετά την πρώτη αγωγή με αλάτι, συνιστάται να τοποθετείτε το ψάρι σε τακτική πλαστική σακούλα και να το στείλετε στο ψυγείο για περίπου μία ώρα. Στη συνέχεια, το σφάγιο θα πρέπει να ξεπλυθεί καλά με τρεχούμενο νερό, μετά από το οποίο θα είναι έτοιμο για το μαγείρεμα.
Τα χαρακτηριστικά τους και η διαδικασία του εκσπλαχνισμού. Κατ 'αρχάς, κόβεται το κεφάλι, το οποίο απαιτεί ένα καλά αιχμηρό μαχαίρι, και στη συνέχεια τα εσωτερικά απομακρύνονται μέσα από το άνοιγμα, χωρίς να κόβουν τις πλευρές ή την κοιλιά του ψαριού. Στο τελικό στάδιο, το σφάγιο κόβεται σε κομμάτια.
Μιλώντας για το αν είναι δυνατόν να φάμε ένα λαμπρό, είναι αδύνατο να αγνοήσουμε τις ιδιαιτερότητες της προετοιμασίας του. Η απλούστερη συνταγή είναι η τηγανητή λάμψη, αλλά για να αποκαλυφθεί η ασυνήθιστη γεύση του ψαριού, συνιστάται να υποβληθεί σε λίγο μαρινάρισμα πριν από τη θερμική επεξεργασία. Είναι καλύτερο να χρησιμοποιήσετε για αυτό το κόκκινο κρασί, στο οποίο τα ψάρια πρέπει να διατηρούνται για περίπου μια ημέρα.
Αμέσως πριν το τηγάνισμα, τα προετοιμασμένα τεμάχια λάμπα πρέπει να τυλίγονται σε ένα μίγμα ίσης ποσότητας αλατιού και αλεύρου. Το ταψί πρέπει να θερμαίνεται καλά και να λιπαίνεται γενναιόδωρα με φυτικό έλαιο. Είναι απαραίτητο να τηγανίζουμε τα κενά από τις δύο πλευρές, αλλά όχι περισσότερο από 4-5 λεπτά, έτσι ώστε το κρέας να μην χάνει την τρυφερότητα και την υγρασία.
Πολύ νόστιμο είναι ψημένο λαμπύρι. Τα κομμάτια ψαριού απλώνονται σε ένα φύλλο ψησίματος με ειδικό χαρτί ψησίματος, ελαφρά πασπαλισμένο με χυμό λεμονιού και πασπαλισμένο με αλεύρι. Με αυτή τη μορφή, ο φανός αποστέλλεται στον φούρνο, ο οποίος μέχρι τώρα θα πρέπει να θερμανθεί σε 180 μοίρες. Ο χρόνος μαγειρέματος αυτού του πιάτου είναι 30-35 λεπτά.
http://krasryba.ru/mozhno-li-est-minogu/